Սեպտեմբերի 21-ը կրթահամալիրում հայտարարված էր բարձրունքների
հաղթահարման
օր:
Սեբաստացիներից
շատ-շատերը
անկախության
օրը
ուղեւորվեցին
նվաճելու
տարբեր
գագաթներ,
իսկ
մենք՝
մի
խումբ
սեբաստացիներ,
որոշեցինք
տիկին
Ելենայի
գլխավորությամբ
ուղեւորվել
Խոսրովի
անտառ,
նվաճել
Կաքավաբերդը:
Բայց
ինչ-ինչ պատճառներով
մենք
ուղեւորվեցինք
սեպտեմբերի
22-ին: Ուղեւորվեցինք Սուրբ Երրորդություն եկեղեցու մոտից,
եւ
մինչ
անտառ
հասնելը
մեր տրամադրությունը բարձր էր: Բայց դա չեք համեմատի այն աղմուկ-աղաղակի հետ, որը մենք բարձրացրեցինք զինվորական մեքենայի
մեջ:
Մի
խոսքով՝
իրար
վրա
ընկնելով,
երգելով,
իրար
«միս
ուտելով»
հասանք
այն
սարը,
որը
պետք
է
նվաճեինք:
Комментариев нет:
Отправить комментарий