среда, 20 января 2016 г.

Ինքնաստուգում 3

Առցանց թեստային աշխատանք
1.  Ո՞ր նախադասության մեջ կա գերադրական աստիճանով ածական:
1) Ամեն տեսակ երգ երգեցի.
Ամենից լավ տաղն է էլի,
Սայաթ-Նովի անմահական, դրախտային խաղն է էլի
2) Կարծես մանկական կապույտ երազում
Ամեն ինչ այնպես ժպտում էր աննենգ:
3) Բյուրավոր բանակներ ելան՝ վիթխարի, համարձակ, անահ:
4) Եկար հուշիկ, անչար ավաղներով,
Օրորներով ամենօրոր

2.  Ո՞ր նախադասության մեջ չկա դերանուն:
1) Առաջին երկու շաբաթը շատ արագ անցավ, նորեկները սովորեցին գյուղին, և ամեն ինչ մտավ հունի մեջ:
2) Ակսել Բակունցն առասպելի հերոսի պես ընդամենը մի քանի տարում սովորական գյուղթղթակցից դարձավ հայ մեծ գրող:
3) Գավառական փոքրիկ քաղաքում ավտոմեքենա տարն մեկ է երևում, իսկ փողոցներում էլ մարդ չկա:
4) Մայրը, վերջալույսի արևի շողերից աչքերը ձեռքով ծածկելով, նայում էր կածանի կեռումեռ պտույտին և սպասում, թե երբ են երևալու հարսն ու աղջիկը:

3.  Ընդգծվածներից ո՞րն է ներգործական սեռի բայ:
1) Սակայն անհայտ աղբյուրներից երբեմն հասնում էին լուրեր:
2) Ես, ձիու սանձից բռնած, վազեցի սանդուղքի կողմը:
3) Ոչ ոք չի հաղթի արքա Աթիլլին:
4) Այր մի, որ եկավ ապացուցելու, Թե մի տեղ վերջը դառնում է Սկիզբ:

4.  Ո՞ր նախադասության մեջ չկա հարակատար դերբայ:
1) Վայրկյաններն անցնում էին, և նա հասկանում էր, որ մոտենում է այն պահը, երբ ստիպված պիտի լինի կանգնել:
2) Նա գիտակցում էր, որ վաղ թե ուշ պետք է վեր կենա ու երես առ երես նայի իր հետևում կանգնածին:
3) Երեկոյան կողմ նավը հատեց հասարակածը՝ ուղղություն վերցնելով դեպի երկրագնդի հարավային բևեռը:
4) Մարդը լարված ականջ էր դնում, մինչև որ մեջքին պարզորոշ զգաց ինչ-որ մեկի շնչառությունը:

5.  Ո՞ր շարքի բոլոր բայերն են ըղձական ապառնի ժամանակաձևով:
1) տեսանք, զմայլվում եմ, չեմ կանգնեցնի, արգելեին
2) փախչեմ, չտանի, դառնան, կառուցեք
3) որոշել է, կարդայինք, մոտեցնեմ, պահանջեք
4) գնալու է, լիներ, կհասցնես, չերգեմ

6.  Ո՞ր նախադասության մեջ չկա անկանոն բայ:
1) Նա լավ էր հասկանում, որ ճրագը վառ պահողը որդին է լինելու:
2) Շոգ կեսօրին գյուղում կանչում է աքլորը, աքլորի կանչի հետ պառավ մի շինական հորանջում է տան ստվերում:
3) Հետևակը տեսավ, որ անծանոթը քաղաքը լավ չգիտի:
4) Հնչեց երաժշտություն, ապա դուրս եկավ այն բանվորը ր խոսեց հախուռն ավյունով:

7. Ո՞ր նախադասության մեջ չկա բաղադրյալ ստորոգալ:
1) Ջուրը տվեց հողին ծարավ,
Տիղմ ու փրփուր ծովին ծարավ,
Այս էր ամբողջը:
2) Ամպրոպից հետո աշխարհը և դու
Հասկանալի եք լինում ավելի:
3) Բանաստեղծություն գրելու պահին Ամբողջ աշխարհը իմ տեղ ու տունն է:
4) Եվ մենք ավելի սիրով ենք իրար Բարի լույս ասում:

8. Ո՞ր հոլովաձևը կամ կապային կառույցը պետք է տեղադրել նախադասության մեջ:
Ճամփորդը նստել էր մի քարի վրա և լայնասաղարթ ծառիչէր զգում ամառվա տապը:
1) ստվերով
2) ստվերում
3) ստվերից
4) ստվերների մեջ

9. Ո՞ր նախադասության մեջ կա համաձայնության սխալ:
1) Հիացումի և ուրախության արցունքներ երևացին նրա աչքերում:
2) Մի խումբ երեխաներ գետափի թավշյա կանաչների վրա վազվզում, պահմտոցի էին խաղում:
3) Ծանրորեն բացվեց շքամուտքի երկաթյա դարպասը, և երևացին մեծ նկարիչը իր շան հետ միասին:
4) Նիզակներով և աղեղներով զինված թիկնապահ գունդը հետևեց թագավորին:

10. Ո՞ր նախադասության մեջ կա խնդրառության սխալ:
1) Մենք վաղուց վարժվել ենք կենցաղային դժվարություններին:
2) Ոսուցիչը հաճախ էր կատակում աշակերտների հետ:
3) Իր այդ անմիտ արարքով նա նսեմացավ ներկաների առջև:
4) Խժդժությունների նպատակն էր ամեն կերպ թուլացնել իշխանությունը:


11. Տրված է բազմաբարդ նախադասությունը քանի՞ բաղադրիչ նախադասությունից է կազմված:
Անգլերենի մասին գաղափար կազմելով միայն տգետ ամերիկացի միսիոներներից և ամերիկահայերից, որոնք ոչ միայն անգլերեն, այլև մինչև անգամ հայերեն խոսելիս ծամածռում էին իրենց բերանները1, ես ատում էի այդ լեզուն2, սակայն հետագայում, երբ ինձ վիճակվեց տիրապետել անգլերենին և ամերիկյան կրթություն ստանալ3, համոզվեցի4, որ Շեքսպիրի և Բայրոնի լեզվով խոսելու համար ծամածռություններ հարկավոր չեն5:
1) 7
2) 5
3) 4
4) 6

12. Ո՞ր նախադասության մեջ կա ստորոգյալի լիակատար զեզչում:
1) Տան կտուրի տակ արթուն էին լոկ
Հողոտ, մղեղոտ մեր երազները:
2) Անթեղի վրա կատուն էր ննջում,
Իսկ անթեղի տակ՝ հոգնած կրակը:
3) Իսկ երազները աչք էին փակում,
Երբ որ լուսաստղը աչքը բացում էր:
4) Բակում փուլ գալիս և առոք-փառոք
Որոճում էին հոգնած եզները:
13. Ձևակերպումներից ո՞րն է սխալ:
1) Ձայնակապը երկհնչյուն է կազմում ոչ թե նախորդ, այլ հաջորդ ձայնավորի հետ:
2) Չգրվող, բայց արտասվող ը ունեցող վանկը կոչվում է գաղտնավանկ:
3) Հայերենում միևնույն տառը կարող է արտահայտել մի քանի հնչյուններ:
4) Այբուբենի մեջ տառերի հաջորդական կարգը կայուն է, բայց երբեմն կարող է խախտվել:

14. Ո՞ր բառերում կա ածանցի հնչյունափոխություն:
1) բազմություն
2) գործունեություն
3) օրինագիծ
4) դասամիջոց

15. Տրված բառերից քանիսո՞ւմ կա ուղղագրական սխալ:
Զեղչել, հափշտակել, բարօրություն, խորազնին, դշխոյական, անհարկի, ջրարբի, խոտհարք, խաբեբաություն, զղջալ, աղոթք, վարկաբեկել, վարակիչ, ամբարտավան, կցկտուր:
1) երեքում
2) ոչ մեկում
3) երկուսում
4) մեկում

16. Ընդգծված բառերից քանի՞սն են գործածված փոխաբերական իմաստով:
Եվ գնում ես դու քո ոտաբոբիկ
Եվ ալրաթաթախ առաջին սիրո
Շիկնած, շփոթված ցավին ընդառաջ:
1) երեքը
2) չորսը
3) բոլորը
4) երկուսը

17. Տրված բառերից ո՞րը իմաստով չի առնչվում ոլորան, որմ, որկոր բառերին:
1) կեռման
2) կերակրափող
3) շավիղ
4) պատ

18. Նշվածներից ո՞րը գամել բառի փոխաբերական իմաստներից չէ:
1) անարգանքի ենթարկել
2) ուշադրությունը կենտրոնացնել
3) հիշողության մեջ ամրակայել
4) հայացքը սևեռել

19. Ձախ շարքում տրված բառերից չորսը համապատասխանում են աջ շարքի բառակապակցություններին: Ո՞ր շարքի բոլոր պատասխաններն են ճիշտ:
ա) մատուռ
1) աստիճանների ձող
բ) բուրվառ
2) հեթանոսական տաճար
գ) բազրիք
3) խնկարկելու անոթ
դ) նշխար
4) փոքրիկ եկեղեցի
ե) մեհյան


1) ա-4, բ-1, դ-3, ե-2
2) ա-4, բ-3, գ-1, ե-2
3) ա-2, բ-3, գ-1, ե-4
4) ա-4, բ-3, գ-1, դ-2

20. Ինչպիսի՞ սխալ կա հետևյալ նախադասության մեջ:
Արմենին՝ որպես լավագույն մարզիկ, նշանակեցին թիմի ավագ:
1) շարադասության
2) խնդրառության
3) հոլովման
4) բառագործածության

21. Ո՞ր շարքում կա դարձվածքի իմաստի սխալ բացատրություն:
1) կողի ընկնել-համառել, հաց կտրել-ապրուստից զրկել, ճանապարհ սովորեցնել-խորհուրդ տալ
2) ի դերև ելնել-հույսերը չարդարանալ, իրեն հավաքել-զգաստանալ, դարձի գալ-զղջալ
3) մարմին առնել-իրականանալ, կուրծք ծեծել-հավատացնել, ոտքի տակ ընկնել-խանգարել
4) թիկունք թիկունքի տալ-իրար օգնել, ոտքերն ընկնել-աղաչել, ձեռք չտալ-հարմար չլինել

22. Ո՞ր նախադասության մեջ առաջ բառը մակբայ չէ:
1) –Առա՛ջ անցիր, դու պետք է մեզ ուղեկցես:
2) Շարժվեցինք առաջ, և մեր դիմաց բացվեց մի հրաշալի տեսարան:
3) Առաջ այդ մասին կարելի էր միայն երազել:
4) Մեզանից դեռ հազարամյակներ առաջ այդ մասին գիտեին:

23. Ո՞ր նախադասության մեջստառը ցուցական հոդ չէ:
1) Երկուսս էլ մասնակցեցինք մրցույթին:
2) Տեղիս բնակիչների մեծ մասը հայեր են:
3) Վերջին ժամանակներս նա հաճախ է այցելում քեզ:
4) Աշխարհումս ախ չիմ քաշի…

24. Ո՞ր նախադասության մեջ չկա անկանոն բայ:
1) Գիտեինք միայն, որ քեռիս զինվոր եղած ժամանակ ընդդիմացել է:
2) Ինձ թվաց, թե սպիտակ տան ներսը մեկը գոռգոռում էր և ոտքը խփում գետնին:
3) Մենք հասկանում ենք, թե կա մի մարդ, որ եթե մտքին դնի, ստույգ լուր կբերի մեր Եգոր քեռուց:
4) Կուշտ կերած մեր ձիերը արագ քայլերով բարձրանում էին քարոտ արահետը և ամեն քայլափոխի փնչում:

25. Ո՞ր նախադասության մեջ չկա ձևաբայ:
1) Օ՜, չի եղել մեր գայլը պղնձյա
Եվ ոչ մարմարիոնյա, և ոչ անգամ քարե…
2) Թող ո՛չ մի զոհ չպահանջվի ինձնից բացի,
Ուրիշ ոտքեր կախաղանին թող մոտ չգան…
3) Փըռվեց… Ու միշտ, քանի որ կա
Շահ ու գերի, ըստրուկ ու տեր
Չի լինելու երկրի վըրա
Ո՛չ շիտակ խոսք, ո՛չ կյանք, ո՛չ սեր:
4) Անց են կենում սեր ու խնդում,
Գեղեցկություն, գանձ ու գահ…





пятница, 15 января 2016 г.

Travelling

I like variety in my life. Either by small things likes taking now or then a different route to work, or by living in foreign countries for some time. Thereby I do strongly prefer the idea of moving a number of times throughout my life, rather than to stay in one place all the time.
First, moving around a number of times gets you quite a lot experience in various matters of life.
By getting to know new countries, each with a unique history and culture, you broaden your mind. I think people who spend some time abroad are more tolerant, as they relating with different people. Another advantage is the language factor. It is always easier to learn a new language when living in the corresponding country, where you are communicating  in that language all day long.
Big advantage is that you make friends in many countries. If you travelling a lot you will have many familiars in many countries.

In conclusion I wont to say that is no matter how many counrties I travel , or where I worked in my live. I think in my old age I will come back to my motherland. 

Հայոց լեզվի օլիմպիադայի դպրոցական փուլ-12-րդ դասարան


1.¶ï»°ù  ë˳ÉÁ, Ýß»°ù  ï»ë³ÏÁ ¥ 3 Ùdzíáñ¤:
³.²Ù»Ý  ÇÝ㪠 ݳí³Ñ³Ý·ÇëïÁ, Íáí³ÍáóÁ, í³Õáõó  Ó³ÝÓñ³óñ»É  »Ý   ÇÝÓ:
µ.ܳ   Ù»ù»Ý³Û³µ³ñ  ϳËí»ó  ÏÇëáí  ã³÷  å³ïáõѳÝÇó   ¨  ݳۻó  å³ï³ÝáõÝ:
·.سñ¹ÇÏ  ÷áÕáóÇó   Ý³ÛáõÙ  ¿ÇÝ  Ù»½  íñ³,  ·ÉáõËÝ»ñÁ  ó÷³Ñ³ñáõÙ  áõ  Ñ»é³ÝáõÙ:

2.îñí³Í  µ³é»ñÇ  ¹ÇÙ³ó  ·ñ»°ù  ٻϳϳݠ ÑáÙ³ÝÇß  ¨  ѳϳÝÇß  ¥ 2 Ùdzíáñ¤.
³ëåÝç³Ï³Ý , ½»ÕáõÝ , ³ÝëùáÕ, ÷áõÃ³É :
Ասպնջական- հյուրասեր, վանատուր/անհյուրընկալ
Զեղունլեցուն, ակաղձուն/դատարկ
Անսքող- բացահակտ, ակնհայտ/ ծածուկ
Փութալ- շտապել, աճապարել/ հապաղել

3.îñí³Í  µ³é»ñÇ  ÇÙ³ëïÝ»ñÁ  µ³ó³ïñ»°ù  µ³é³Ï³å³ÏóáõÃÛ³Ùµ ¥ 2Ùdzíáñ¤.
»Õ»ñ»ñ· , ¿ùëåñáÙï, ý»ÉÇ»ïáÝ :

Եղերերգ - տխուր բովանդակությամբ քնարական բանաստեղծություն
¿ùëåñáÙï – Առանց նախապատրաստության գրված բանաստեղծություն
Ֆելիետոն - ծաղրական բնույթի հոդված

4.Üß»°ù  ïñí³Í  µ³½ÙÇÙ³ëï  ¹³ñÓí³ÍùÝ»ñÇ  ÇÙ³ëïÝ»ñÁ ª  »ñÏáõ  ÇÙ³ëï ¥ 2 Ùdzíáñ¤ .
»ñÏÝùÇó   ÁÝÏÝ»É, Ó»éù»ñÁ  Éí³Ý³É , ß³ñùÇó  ѳݻÉ:
ԵñÏÝùÇó   ÁÝÏÝ»É – 1) Տեղյակ չլինել, 2) Անհիմն, չպատճառաբանված լինել:
Ձեռքերը լվանալ – 1) Պատասխանատվությունը իր վրայից վերցնել, 2) Հույսը մի բանից կտրել:
Շարքից հանել – 1) Գործունեությունը դադարեցնել, 2) Փչացնել:

5.¸áõñë  ·ñ»°ù  ³ñ¨Ùï³Ñ³Û»ñ»ÝÇÝ  ѳïáõÏ  ÑÇÝ·  µ³é  áõ  ù»ñ³Ï³Ý³Ï³Ý  Ó¨, Ýß»°ù  ¹ñ³Ýó  ³ñ¨»É³Ñ³Û  ï³ñµ»ñ³ÏÝ»ñÁ   (3 Ùdzíáñ):
úñ   ÙÁÝ  ³É  ½·³ó,  áñ  ï³ñÇùÁ   ³éÝ»Éáõ   íñ³   ¿ñ.  ëåÇï³Ï  ûɻñ  Ïþ»ñ¨³ÛÇÝ  Ù³½»ñáõÝ  Ù»ç.  ѳۻÉÇݪ  ³í»ñ³Í  óáõóáõó  Çñ  ¹»ÙùÇÝ   ·ÇÍ»ñÁ:  ¼³ñÙ³ó³í. ǘÝã   ßáõï.  »ñÏáõ  ûñ  Ùï³Í»ó  ³ëáñ  íñ³,  Ñ»ïá  ¹³ñÓ۳ɠ  ß³ñáõÝ³Ï»ó   Çñ  ³éçÇ  ÁÝóóùÁ:
Օր մըն- մի օր
Կ΄երևային – երևում էին
Մազերուն մեջ- մազերի մեջ
Ցուցուր- ցույց էր տալիս
Ասոր- սրա

6.¶ñ³µ³ñáí   ïñí³Í  ѳïí³ÍÁ  óñ·Ù³Ý»°ù  ³ß˳ñѳµ³ñ  ¥  1  Ùdzíáñ¤ :
 
Ø»Õù  ÇÙ  µ³½áõÙ  »Ý  ÛáÛÅ,
̳Ýñ  »Ý, ù³Ý  ½³õ³½  Íáíáõ:
Իմ մեղքերը խիստ շատ են,
Ավելի ծանր են, քան ծովի ավազը:

7.Üß»°ùª   ·áñͳé³Ï³Ý   áñ   á×áí  ¿  ß³ñ³¹ñí³Í  ïñí³Í  ѳïí³ÍÁ ¥  1  Ùdzíáñ¤ :
ì»Ý»ïÇÏáõÙ  ¿  ÉáõÛë  ï»ë»É  ØËÇóñ۳ݠ Ùdzµ³ÝáõÃ۳ݠ  ·ñå³ÝÇ  ѳۻñ»Ý  ûñ³óáõÛóÁ, áñÁ  Ññ³ï³ñ³ÏíáõÙ  ¿  1757  Ãí³Ï³ÝÇó: ²ÛÝ   ³Ù»Ý³»ñϳñ³ÏÛ³óÝ  ¿  ³ß˳ñÑÇ  ïå³·Çñ  ûñ³óáõÛóÝ»ñÇó  : Ðñ³ï³ñ³ÏáõÃÛáõÝÁ  »ñµ»ù  ãÇ  Áݹѳïí»É:

Գիտական


Պարույր Սևակ

ՎԱՐՔ ՄԵԾԱՑ




Ո՜ւշ-ո՜ւշ են գալիս, բայց ո՛չ ուշացած.
Ծնվում են նրանք ճի՛շտ ժամանակին:
Եվ ժամանակից առաջ են ընկնում,
Դրա համար էլ չեն ներում նրանց:

Անտոհմ չեն նրանք կամ անհայրենիք.
Հասարակ հորից ու մորից ծնված՝
Սերում են նրանք և ա՛յն վայրենուց,
Որ էլ չէ՜ր կարող ապրել քարայրում:

Սերում են նրանք և ա՛յն ծերուկից,
Որ նախընտրում էր քնել տակառում:
Սերում են նրանք և ա՛յն պատանուց,
Որ սիրահարվեց իր իսկ պատկերին:

Սերում են նրանք բոլո՜ր նրանցից,
Որ սատանային հոգին են ծախում,
Միայն թե անե՛ն մտածածն իրենց,
Ի՜նչ փույթ, թե սատկեն ժամանակից շուտ:

Անվտանգ՝ ինչպես հրդեհն արևի,
Անվնաս՝ ինչպես օգտակար լորտուն,
Վախ են ներշնչում պետություններին
Մինչև իսկ իրենց կամքի հակառակ:

Արքաների հետ խոսում են «դու»-ով,
Եթե, իհարկե, լսում են նրանց,
Իսկ թե չեն լսում՝ մե՜կ է, չե՛ն լռի,
Կխոսեն նույնիսկ իրենց կոշկի՛ հետ:

Ով սահմանում է նոր օրենք ու կարգ՝
Հայտարարվում է և օրենքից դուրս:
Բայց չե՜ն վախենում նրանք չար մահից.
Ապրում են դժվար ու մեռնում են հեշտ


09.10.1961թ. Երևան

Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին


     

Այդ ո՞վ է ասել ` նորից են սիրում:
Նորի՛ց չեն սիրում ,սիրում են կրկի՜ն
Ու երբ մինչևիսկ ալյուրից (դեռ տա՜ք)
Դու նո՛ւյն մարմինն ես հիշում բնազդով,
Երբ հոտն էլ սուրճի նրա՛ն հիշեցնում
Եվ քո գունազարդ քնի փոխարեն
Անքնություն է փռում սպիտակ.
Երբ աստղերն իրենց կլորակ սանրով
Մազերդ են սանրում ,իսկ դու վերստին
Շոյանքի սովոր քո մազերի մեջ
Նո՛ւյն հանգստարար մատերն ես զգում .
Երբ օտար մեկի շարժումի ,դեմքի
Նմանությունը հեռումոտավոր
ոտներդ է ասես դնում գիպսի մեջ,
Իսկ միտքդ բեկում այնպե՛ս կտրական,
Ինչպես լույսերի վետվետումներից
Երկաթգծերն են կարծես ջարդոտվում.

Երբ անձրևներից հողն է ասես թթվում
Եվ ստիպում է ռունգո էլ զգալ,
որ մենակ ես դու իբրև միԻգրեկ,
Իսկ ինչ-որ մի տեղ կամ հենց քո կողքին
Կա մի Իքս ուրիշ ,առանց որի դու
Խնդիր չե՜ս կազմի,ո՛չ էլ կլուծես ,-
Մի՛շտ ,ամե՜ն անգամ պաշարում է քեզ
Նույն զգացումը անճեղք ու անդուռ,
Եվ հասկանում ես ,որ մարդն ,ի վերջո,
Նորի՛ց չի սիրում ,սիրում է կրկի՜ն,
Քանզի կա մթին մի կախյալություն
Ջղի և արյան ,հոգու ու կրէի .
Քանզի նշանը հանմանգումարման
Այդ մե՛նք չենք դնում լուծվելիք խնդրում.
Քանզի թեպետև բախտ մենք ենք փնտրում,
Բայց բա՛խտը,
Բա՛խտը,
Բա՜խտն է մեզ ընտրում

Ուստի մինչևիսկ սիրառատ հոգին
Նորի՛ց չի սիրում ,սիրում է կրկի՜ն

6.11.64
Երևան
( «Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին» շարքից)


вторник, 24 ноября 2015 г.

Պարույր Սևակ

Պարույր Սևակը ծնվել է 1924 թվականին Չանախչի (այժմ Սովետաշեն) գյուղում: Միջնակարգ կրթություն ստանալով տեղում, նա 1940 թվականին ընդունվում է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը, որն ավարտում է 1945թ.-ին: Նույն թվականին ընդունվում է Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի ասպիրանտուրան` հայոց հին գրականության մասնագիտությամբ:
Համալսարանական և ասպիրանտական ուսուցման տարիները վճռական նշանակություն են ունենում Պարույր Սևակի հայացքների և իմացությունների ձևավորման գործում: Նա կարդում է համաշխարհային գրականության դասականներին, առավելապես նախասիրում Պուշկինի, Լերմոնտովի, Ուիտմենի, Հայնեի, Բլոկի, Մայակովսկու, Լորկայի, Էլյուարի բանաստեղծական արվեստը, տառացինորեն կլանում հայ քնարերգությունը` Նարեկացուց մինչև Դուրյան և Թումանյան, Սիամանթո և Վարուժան, Տերյան ու Չարենց: Ապա ուսումնասիրում է փիլիսոփայություն և պատմագիտություն, մասնագիտանում հայագիտության մեջ, ունկնդրում գիտական մտքի հայտնություններին:
Այս տարիներից էլ Սևակի ստեղծագործական հակումները դրվում են երկու սկզբի վրա` բանաստեղծ և գիտնական, հաճախ հոգեբանորեն հակասական ու իրարամերժ, բայց էապես ուժեղ ու պարտադրող:
1951 թվականին Պարույր Սևակը մեկնում է Մոսկվա, սովորելու Մ. Գորկու անվան գրկանության ինստիտուտում: Ավարտելով այն, նա 1957-1959 թվականներին աշխատում է նույն ինստիտուտում որպես գեղարվեստական թարգմանության ամբիոնի դասախոս: Այդ տարիներին հարստանում են բանաստեղծի աշխարհըմբռնումները, ընդլայնվում նրա տեսահորիզոնն ու կյանքի ճանաչողությունը: Արդեն լուրջ վաստակի տեր և լայն ճանաչում ստացած, Սևակը 1960 թվականին վերադառնում է Երևան: Սկսվում է գրական, գիտական ու հասարակական գործունեության արգասավոր ու բովանդակալից մի շրջան: Աշխատում է Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտում, որպես գիտաշխատող, վարում է Հայաստանի գրողների միության վարչության քարտուղարի պաշտոնը (1966-1971թթ), 1967 թվականին պաշտպանում է դիսերտացիա և ստանում բանասիրական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան:
Սովետական գրականությանը մատուցած ծառայությունների համար Պարույր Սևակը 1967 թվականին պարգևատրվում է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով: 1968 թվականին նա ընտրվում է ՍՍՀՄ գերագույն սովետի դեպուտատ: Ու մինչդեռ նա իր ստեղծագործական հնարավորությունների փայլուն վերելքն էր ապրում, նրա իմաստացած միտքը ակնկալում էր նոր թռիչքներ, մտահաղացումներ ու ծրագրեր, տեղի է ունենում ծանր ողբերգությունը` 1971 թվականին հունիսի 17-ին Պ. Սևակը զոհ է գնում ավտովթարին: Նույն աղետից զոհվում է նաև նրա կինը` բանասեր ու թարգմանիչ և այնքան համակրելի Նելլի Մենաղարաշվիլին:
Պարույր Սևակի բանաստեղծական հակումները դրսևորվում են վաղ տարիներից: «Բանաստեղծություններ սկսել եմ գրել մանկական հասակից»_ խոստովանել է նա,_ տասնմեկ տարեկանից, բնավ որևէ իմաստ չդնելով դրանց մեջև: Ժամանակի ընթացքում ներշնչումների տարերային թրթիռները տեղին են տալիս գիտակցված որոնումներին և ձև տալիս գրական ուրույն նախասիրությունների. «Ես նորից սկսեցի ոտանավորներ գրել և տեսա, որ բոլորովին ուրիշ որակի են: Եվ իմ առաջին լուրջ փորձերը գալիս են Չարենցից, ապա` Սիամանթոյից ու Վարուժանից…»: Այդ փորձերի նմուշներով էր, որ առաջին անգամ բանաստեղծ Սևակը հանդես եկավ մամուլի էջերում և իր վրա բևեռեց գրական շրջանների հետաքրքրությունը:
Այդ տարիների բանաստեղծությունները, որոնց մի փոքր մասն է միայն լույս տեսել հետագա ժողովածուներում, իրենց վրա կրում են ժամանակի տրամադրությունների կնիքը: Պատերազմի ծանր օրերն էին` տագնապներով ու զրկանքներով, հույսի ու հավատի սպասումներով, որոնքարձագանք են գտնում բանաստեղծի խոհուն հոգում, առաջ բերում ներքին դեգերուներ, իրարամերժ խոհեր, կյանքի, աշխարհի, մարդկության ապագայի թախծոտ մտորումներ.